Kasaba öykülerinin yanında "Gelişigüzel Bir Serüven" gibi adı kendinden menkul öyküler vardır, aslında her öykü bir parça gelişigüzellik taşır ...
Kıyıların insanla bakışımlılığı, suyun devinimi falan, başlarda Veli ve Fatma'yla özdeşleşir, izlek haline gelir bu, sonra Timuçin unutur gider ...
Odanın tek penceresinden denizin yarısı görünüyor, diğer yarısı ancak pencereden eğilirlerse görünüyor. O seviyor eğilmeyi, anlatıcı da seviyor ama ...
Kitabın sonunda dönemin meşhur isimlerinin yorumları var, bahsetmeli, çünkü Timuçin'in romanının yayımlandığı 1970'lerde bu isimlerle münasebet kurmuş ustamın söylediklerini ...